Εργάζομαι με τα ζώα: Η ζωή μου σε ένα αγρόκτημα αλόγων

2024 Συγγραφέας: Roxanne Bryan | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-16 10:14

Το τρέξιμο ενός αγροκτήματος είναι μια τέχνη, ειδικά για την Melissa Bradley, μια πρώην επαγγελματική καλλιτέχνιδα που έβαλε τα πινέλα της το 2000 για να ξεκινήσει το αγρόκτημα Greenhaven στο Fond du Lac, Wis.

Δεν είναι πάντα εύκολη δουλειά του, ειδικά όταν πρέπει να σηκωθεί πριν από την ημέρα διάλειμμα μόνο για να διαπιστώσει ότι τα εργαλεία που πρέπει να χρησιμοποιήσει για τις δουλειές έχουν κάπως παγώσει κατά τη διάρκεια της προηγούμενης νύχτας subzero θερμοκρασίες.

Αλλά ο Μπράντλεϊ δεν θα ανταλλάξει χρόνο με τα άλογά του (και τα σκυλιά!) Για τον κόσμο. Ο Vetstreet κάθισε με τον πρώην αγωνιστή του αλόγου για να μάθει πώς πήρε το μεγάλο άλμα - και γιατί η άγρια βόλτα της έχει αποδειχθεί τόσο μπλε με την κορδέλα.

Ερ.: Είσαστε πάντα σε άλογα;

A. Melissa Bradley: "Μεγάλωσα σε ένα προάστιο του Σικάγου που ονομάζεται Λίμνη Δάσος, όπου έκανα άλογα για διασκέδαση. Οι γονείς μου με πήραν το πρώτο άλογό μου, Άρθουρ, όταν ήμουν 13, και από εκεί και πέρα, αγωνίστηκα σε όλο το Midwest - αλλά όλοι μου είπαν ότι δεν θα ήταν καλή ιδέα γιατί ήταν σκληρή δουλειά, δεν παίρνετε χρήματα και δεν έχετε χρόνο να περάσετε με τα ατομικά σας άλογα Έτσι αποφάσισα να γίνω κτηνίατρος αντί "Σκοπός ήταν να κερδίσω πολλά χρήματα, ώστε να μπορώ να έχω άλογα στη ζωή μου".

Ερ. Εσείς όμως δεν γίνατε κτηνίατρος. Γιατί;

ΕΝΑ. "Όταν ήμουν σοβαρός για να είμαι κτηνίατρος, μεταφέρθηκα στο πανεπιστήμιο Auburn στην Αλαμπάμα.Μόλις τελείωσα το πτυχίο μου στη ζωολογία, δεν ήμουν πλέον βέβαιος για την απόφασή μου πια, είχα δουλέψει για κτηνιάτρους σε όλο το κολλέγιο, Μετά την αποφοίτησή μου, μετακόμισα στο Ουισκόνσιν, όπου οι γονείς μου είχαν συνταξιοδοτηθεί, πήραν δουλειά ως εμπορικός καλλιτέχνης, σχεδίαζαν έργα τέχνης και τοιχογραφίες για εμπορικούς εσωτερικούς χώρους. Μου άρεσε πραγματικά η δουλειά μου, αλλά ήξερα επίσης ότι εγώ πραγματικά ήθελε άλογα στο κατώφλι μου, έπρεπε να είμαι γύρω τους."

Ερ.: Τι τελικά σας ώθησε να αγοράσετε το δικό σας ιπποδρόμιο;

ΕΝΑ. Είχα ακόμα τον καθαρόαιμο μου, Άρθουρ, έχω ακόμα: είμαι 38 ετών και είμαι 28. Στο στάβλο όπου τον πήγα, οι άνθρωποι άρχισαν να με ρωτούν για μαθήματα.Ο Άρθουρ ήταν το άλογο του μαθήματος και σύντομα είχα αρκετούς πελάτες για μια βιώσιμη επιχείρηση.Από τότε, είχα κερδίσει αρκετά χρήματα για να βάλω μια κατάθεση σε ένα αγρόκτημα.Έτσι λοιπόν ο φίλος μου (τώρα σύζυγος) και άρχισα να κοιτάζω σε μέρη.

Ένας από τους πελάτες μου βρήκε την ιδιοκτησία που τελικά αγόρασα. Πήγα μέχρι το δρόμο και απλά ήξερα ότι το ήθελα. Πωλούν μόνο 10 στρέμματα, αλλά έσπρωξα 25, για να μπορώ να έχω ένα πεδίο σανό και μεγαλύτερες περιοχές για να βόσκουν τα άλογα. Τώρα έχουμε τρία μεγάλα βοσκοτόπια για τα άλογα, έναν αχυρώνα με 13 πάγκους και ένα παλιό κτίριο με πόλους που έχουμε ορίσει με πέντε ακόμα πάγκους. Υπάρχει ακόμη και ένα εσωτερικό και ένα εξωτερικό δαχτυλίδι."

Ερ. Εργαστήκατε δύο θέσεις εργασίας στην αρχή. Αυτό ακούγεται εξαντλητικό!

ΕΝΑ. Για το πρώτο έτος, δούλεψα ακόμα τη δουλειά μου για καλλιτέχνες, ενώ έλεγξα αν η εκμετάλλευση ήταν βιώσιμη, τότε μετά από λίγο εργάστηκα με μερική απασχόληση - και ήταν εξάντληση! εργάζομαι στο αγρόκτημα επειδή δεν είχα εργαζόμενους, ήμουν τόσο τυχερός που οι γονείς μου έζησαν κοντά - κάθε φορά που είχα πρόβλημα, ο πατέρας μου θα με βοήθησε.

Το ακίνητο ήταν ένα παλιό αγρόκτημα γαλακτοπαραγωγής που έπρεπε να μετατρέψουμε σε μια επιχείρηση ιππασίας. Έπρεπε να ξεφλουδίσουμε τον αχυρώνα, να σπάσουμε το σιλό και να βάλουμε μια προσθήκη. Εκείνο το πρώτο έτος, ο τόπος πλημμύριζε, οπότε έπρεπε να ξεκινήσουμε πάλι με το έδαφος, αφήνοντας τα πατώματα να δημιουργήσουν χώρο για τα ψηλά άλογα. Ήταν ένα μεγάλο έργο, αλλά είναι πολύ κοντά στο τέλειο τώρα."