Γιατί άγρια μανιτάρια είναι επικίνδυνα για σκύλους και γάτες

2024 Συγγραφέας: Roxanne Bryan | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-16 10:14

Η Δρ. Tina Wismer είναι ο ιατρικός διευθυντής του Κέντρου Ελέγχου Ζώων ASPCA στην Urbana του Ιλινόις. Είναι πιστοποιημένη από το συμβούλιο Αμερικανικό Συμβούλιο Τοξικολογίας και Αμερικανικό συμβούλιο κτηνιατρικής τοξικολογίας.

iStockphoto Είναι καλύτερο να κρατάτε το κατοικίδιο σας μακριά από τα άγρια μανιτάρια.

Εάν το σκυλί σας τρώει ένα μανιτάρι που αγοράζεται στο παντοπωλείο, υπάρχει μικρός κίνδυνος δηλητηρίασης. Τα περισσότερα μανιτάρια που είναι ασφαλή για τους ανθρώπους είναι επίσης ασφαλή για τα κατοικίδια ζώα. Άγρια μανιτάρια, δυστυχώς, μπορεί να είναι θανατηφόρα. Και το φθινόπωρο και την άνοιξη, μπορεί να είναι μια ανησυχία σε πολλά μέρη της χώρας. Τα σκυλιά επηρεάζονται συχνότερα από δηλητηρίαση από μανιτάρια λόγω της απομάκρυνσής τους ενώ βρίσκονται στην αυλή ή στους περιπάτους, αλλά οι γάτες μπορούν επίσης να επηρεαστούν. Σε γενικές γραμμές, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως τον κτηνίατρό σας εάν υποψιάζεστε τη λήψη μανιταριών - και να πάρετε δείγμα του μύκητα αν είστε σε θέση.

Τα μανιτάρια είναι παντού

Τα μανιτάρια πολλών διαφορετικών ειδών βρίσκονται σε πάρκα, αυλές και δάση. Τα άγρια μανιτάρια κυμαίνονται από εδώδιμες ποικιλίες έως εκείνες που προκαλούν εμετό και / ή παραισθήσεις -ή ακόμα και ηλιθιότητα και θάνατο- σε ανθρώπους και κατοικίδια ζώα. Η ταυτοποίηση των μανιταριών είναι πολύ δύσκολη και θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν εκπαιδευμένο επαγγελματία πριν φάτε ένα άγριο μανιτάρι οποιουδήποτε είδους. Οι τύποι μανιταριών ποικίλλουν σε ολόκληρη τη χώρα και κατά την προσπάθεια ταυτοποίησης μανιταριών πρέπει να συμβουλεύεστε τα αρμόδια τμήματα των σχολών, των σχολείων ή των γραφείων γεωργικής επέκτασης, καθώς η επικράτειά τους, οι προτιμώμενες τοποθεσίες, η υποψία τοξικότητας και ακόμη και η φυσική εμφάνιση μπορεί να διαφέρουν ανά περιοχή.

Για να κάνετε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα, το μανιτάρι που τρώει ο σκύλος σας μπορεί να μην είναι το ίδιο με αυτό που βρίσκεται ακόμα στο γκαζόν. Πολλές ποικιλίες αναπτύσσονται στις ίδιες συνθήκες και οι σκύλοι μπορούν να καταναλώνουν έναν τύπο, αλλά να αφήνουν ένα άλλο στην ίδια τοποθεσία ανέπαφο, οδηγώντας έτσι σε μια ψεύτικη παραδοχή σχετικά με την ποικιλία που καταναλώνεται. Επιπλέον, πολλά μανιτάρια, ειδικά εκείνα που βρίσκονται παντού και συχνά αποκαλούνται "μικρά καστανά μανιτάρια", μπορούν να φαίνονται παρόμοια αλλά να προκαλούν διαφορετικά συμπτώματα που τελικά μπορεί να είναι θανατηφόρα.

Παρά τις εξωτερικές τους εμφανίσεις, τα μανιτάρια συνήθως ομαδοποιούνται από τοξικολόγους και μυκολόγους (αυτούς που μελετούν τα μανιτάρια) σύμφωνα με την κυρίαρχη ύποπτη τοξίνη που περιέχουν (αν και πολλά δηλητηριώδη μανιτάρια μπορεί να περιέχουν περισσότερες από μία τοξικές ουσίες). Πολλά μανιτάρια είναι επίσης γνωστά με τα κοινά τους ονόματα, αλλά επειδή αυτά ποικίλλουν ανά χώρα, περιοχή ή πολιτισμό, το ίδιο μανιτάρι μπορεί να ονομαστεί πολλά πράγματα. Ακολουθεί μια σύντομη επισκόπηση, βασισμένη στις κλήσεις προς την τηλεφωνική γραμμή άμεσης επικοινωνίας της ASPCA, για μερικά από τα πιο κοινά μανιτάρια που προκαλούν προβλήματα στα κατοικίδια ζώα. Δείτε τη συλλογή φωτογραφιών μας για να δείτε μερικά από τα πιο αναγνωρίσιμα είδη δυνητικά δηλητηριωδών μανιταριών που βρέθηκαν στη Βόρεια Αμερική.

Αρκετά αλλά δηλητηριώδη

Ευτυχώς, πολλά είδη μανιταριών προκαλούν μόνο γαστρεντερική αναστάτωση. Ανάλογα με το είδος, τα σκυλιά που προσβάλλονται αρχίζουν να εμελίζουν μέσα σε 15 λεπτά έως αρκετές ώρες μετά την κατάποση. ο εμετός μπορεί να διαρκέσει λίγες ώρες έως μερικές ημέρες.

• Μουσκαρινικό μανιταρια (Inocybe και Clitocybe είδη) διεγείρουν τη σιαλτοποίηση, την ούρηση, τη διάρροια και τον εμετό. Η εμφάνιση των σημείων είναι γρήγορη, συνήθως εντός πέντε έως 30 λεπτών. Τα σημάδια μπορούν να παραμείνουν για αρκετές ώρες αν δεν θεραπευτούν, αλλά επιλύονται γρήγορα με τη χορήγηση της ατροπίνης, μια κοινή θεραπεία για ορισμένες μορφές δηλητηρίασης, από τον κτηνίατρό σας.
• Ισοξαζόλιο μανιτάρια (Amanita gemmata [γεμισμένο μανιτάρι], Amanita muscaria [πετάξτε αγάρικα, δρυοκολάπτης του Άρη], Amanita pantherina [μανιτάρι καπάκι πάνθηρα ή πάνθηρα], Amanita smithiana, Amanita strobiliformis και Μυκήριο τριχολώματος) έχουν κυμαινόμενα σημάδια διέγερσης και κατάθλιψης, τα οποία συχνά εμφανίζονται σύντομα μετά την κατάποση. Ορισμένα από τα κοινά ονόματα ή τα ψευδώνυμα των μανιταριών, όπως το μύγα αγαρικό ή δρυοκολάπτης του Άρη, βασίζονται σε χρήσεις στη λαογραφία ή την φανταστική στοματική ιστορία. Παραδείγματος χάριν, σε μερικές καλλιέργειες τα μανιτάρια προορίζονταν για να απορροφούν το γάλα ή το νερό επειδή θεωρούνταν ότι σκοτώνουν μύγες, όπως η περίπτωση με μύγα αγάρικα (το παραδοσιακό κόκκινο και άσπρο χαντάκι). Τα ζώα που καταναλώνουν αυτά τα μανιτάρια μπορεί αρχικά να κάνουν εμετό, αλλά στη συνέχεια να καταστούν σε κατάσταση μέθης. Πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα κατά τη θεραπεία του αναταραγμένου σταδίου, καθώς ορισμένοι ασθενείς θα σταματήσουν να αναπνέουν μετά τη χορήγηση ενός ηρεμιστικού. Τα σημεία εμφανίζονται γρήγορα (30 λεπτά έως δύο ώρες) μετά την κατάποση και μπορούν να διαρκέσουν για οκτώ έως 24 ώρες ή και περισσότερο. Τα ζώα που έχουν προσβληθεί τυπικά ανακτώνται, αλλά θα πρέπει να ζητείται η γνώμη ενός κτηνιάτρου.