Η διατροφή ενός Κουνελιού: Η διατροφική του διατροφή και οι διατροφικές ανάγκες

2024 Συγγραφέας: Roxanne Bryan | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-16 10:14

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές ταξινομήσεις των συνθέσεων διατροφής για τα ζώα. Τα διαιτολόγια που αποτελούνται από φυτικό υλικό ομαδοποιούνται ως φυτοφάγα, οι δίαιτες που αποτελούνται από ζωικό υλικό ομαδοποιούνται ως σαρκοφάγα και οι δίαιτες που αποτελούνται τόσο από φυτικό όσο και από ζωικό υλικό θεωρούνται παμφάγο. Τα ζώα που πρέπει να τρώνε υλικό από μία από αυτές τις συγκεκριμένες κατηγορίες θεωρούνται υποχρεωτικά αυτού του τύπου τροφής. Τα κουνέλια ταξινομούνται ως υποχρεωτικά φυτοφάγα, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να καταναλώνουν φυτικό υλικό στη διατροφή τους για να είναι υγιείς και ευημερούσες.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους τα ζώα εξελίσσονται για να απαιτούν ορισμένους τύπους τροφίμων. Η φυσική επιλογή εξασφαλίζει ότι τα ζώα υιοθετούν χαρακτηριστικά που είναι πιο ευεργετικά για την επιβίωσή τους. Για να επιβιώσουν και να καταπολεμήσουν την καταστροφή, τα κουνέλια έχουν πολλές προσαρμογές που αυξάνουν την πιθανότητα διαφυγής τους. Μαζί με τα μάτια τους να βρίσκονται στο πλάι του κεφαλιού τους, δημιουργώντας έτσι ένα καλό οπτικό πεδίο για να ερευνήσουν το περιβάλλον τους. που έχει όρθια αυτιά σε αυθόρμητο ήχο. και έχει μια δομή ποδιού για να εξασφαλίσει το μακρύτερο δυνατό βήμα. η διατροφή διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην αμυντική στρατηγική των κουνελιών.

Οι δίαιτες του ξηρού, ινώδους υλικού επιτρέπουν στα κουνέλια να τρώνε σε ανοικτές πεδιάδες, έναν οικότοπο που επιτρέπει έγκαιρη και εύκολη ανίχνευση οποιωνδήποτε πλησιέστερων αρπακτικών. Κατά την εμφάνιση μιας τέτοιας απειλής, μια πολύ ινώδης διατροφή βοηθά επίσης ένα κουνέλι στην γρήγορη απόκριση πτήσης του.Με τα μυϊκά οπίσθια πόδια και τον σκελετό του σώματος που περιλαμβάνει μόλις το 8% του συνολικού σωματικού βάρους του, ένα κουνέλι είναι ικανό για πολύ γρήγορη πτήση, μια ικανότητα που δεν θα εμποδιστεί από ένα στομάχι γεμάτο με ένα γεύμα από ίνες. Ένα γεύμα με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος ή νερό θα καθίστατο σημαντικά βαρύτερο σε ένα στομάχι του κουνελιού, ενδεχομένως να επιβραδυνθεί και να γίνει θύμα ενός ταχύτερου θηρευτή.

Στο φυσικό τους φυσικό περιβάλλον, τα κουνέλια είναι σε θέση να φροντίζουν για τον εαυτό τους και να τρώνε γεύματα που πληρούν τις διατροφικές τους απαιτήσεις. Ωστόσο, στην αιχμαλωσία, είναι εύκολο να τροφοδοτήσουν τα κουνέλια με τέτοιο τρόπο ώστε να τους στερήσουν ορισμένα θρεπτικά συστατικά και το υψηλό περιεχόμενο ινών που έχουν εξελιχθεί ώστε να απαιτούν. Όταν εμφανίζονται τέτοιες ελλείψεις, υπάρχουν επιζήμιες επιπτώσεις στην υγεία του ζώου. Τα γαστρεντερικά προβλήματα είναι κοινά στα κουνέλια και τα περισσότερα σχετίζονται με ακατάλληλες δίαιτες (χαμηλή περιεκτικότητα σε ίνες, υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες) και σπάνια σίτιση περιποιήσεων στις οποίες δεν έχει συνηθίσει το κουνέλι "(Davies). Άλλα προβλήματα προκύπτουν επίσης από μια ισορροπημένη διατροφή. Η κατανάλωση νεαρών κουνελιών υπερβολικά πολλούς υδατάνθρακες προκαλεί εντερίτιδα που χαρακτηρίζεται από υπερανάπτυξη ανεπιθύμητων βακτηρίων, η περίσσεια ασβεστίου μπορεί να προκαλέσει νεφρική νόσο, η τοξαιμία εγκυμοσύνης εμφανίζεται όταν οι έγκυες δεν τρέφονται με τα κατάλληλα θρεπτικά συστατικά και μπορεί να έχουν επιληπτικές κρίσεις και η ουρολιθίαση είναι μια κατάσταση που περιλαμβάνει τον σχηματισμό πέτρες ούρων λόγω της κατανάλωσης υπερβολικού ασβεστίου. Οι διατροφικές απαιτήσεις των κουνελιών δεν είναι καλά κατανοητές, εκτός από το ότι κάνουν καλύτερα όταν τρώνε ένα συνδυασμό τροφίμων που κανονικά θα έτρωγαν στην άγρια φύση και "τα προβλήματα μπορούν να αποφευχθούν εάν τα αιχμαλωτισμένα κουνέλια τρέφονται με μια διατροφή που αποτελείται κυρίως από ινώδη βλάστηση, χόρτο, σανό και ινώδη ζιζάνια "(Davies).

Ένα άλλο εξελικτικό διαιτητικό χαρακτηριστικό του κουνελιού είναι η πρακτική της κοπροφαγίας. Αυτό αφορά την παραγωγή σκληρών και μαλακών κοπράνων και την κατάποση του τελευταίου τύπου απευθείας από τον πρωκτό. Ο σκοπός αυτής της ιδιαίτερης συμπεριφοράς είναι να αποκτήσουν πρόσβαση σε "βιταμίνες νερού, πρωτεϊνών και βιταμινών Β που χρειάζεται το κουνέλι" (Gendron 41), που περιέχουν όλα τα μαλακά κόπρανα. Προβλήματα προκύπτουν όταν μεγαλώνουν κουνέλια σε αιχμαλωσία αν οι ιδιοκτήτες θεωρούν αυτή τη συμπεριφορά αποτρόπαιη και προσπαθούν να την σταματήσουν. Το κορωφόρο είναι απαραίτητο για την υγεία ενός κουνελιού και «όταν προσπαθείτε να κρατήσετε ένα κουνέλι από το φαγητό αυτού του σκαμνιού ή αν το κουνέλι σας προσβληθεί και δεν περάσει το σκαμνί, θα αρρωστήσει από το να λείψει αυτές τις θρεπτικές ουσίες» (41). Λόγω των ανατομικών τους περιορισμών, τα κουνέλια δεν είναι σε θέση να απορροφήσουν όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά από τα γεύματά τους κατά τη διάρκεια της πρώτης πέψης. και τα τρόφιμα πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία πολλές φορές για να αποκομίσουν το μέγιστο όφελος από το περιεχόμενό τους.

Η εξέλιξη έχει διαμορφώσει τις διατροφικές απαιτήσεις του κουνελιού. Η πρόσληψη τροφής με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες έχει επιτρέψει στο κουνέλι να επιβιώσει και να ανθίσει και έχει αναπτύξει πολλά χαρακτηριστικά που συμπληρώνουν και εξαρτώνται από αυτή τη δίαιτα. Αυτή η εξάρτηση πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν τα κουνέλια εκτρέφονται σε αιχμαλωσία και η πηγή τροφής τους παρέχεται μόνο από τους φροντιστές τους. Προκειμένου να υπάρχουν ιδανικά υγιή κατοικίδια ζώα, οι δίαιτες πρέπει να μιμούνται όσο το δυνατόν περισσότερο την πρόσληψη φυσικού φαγητού του κουνελιού, καθώς οι περισσότερες αποκλίσεις από τη φυσική τροφή οδηγούν σε σοβαρά προβλήματα υγείας.