Logo el.existencebirds.com

Η διαμάχη για την αποδέσμευση και την περικοπή

Πίνακας περιεχομένων:

Η διαμάχη για την αποδέσμευση και την περικοπή
Η διαμάχη για την αποδέσμευση και την περικοπή

Roxanne Bryan | Συντάκτης | E-mail

Anonim

Όλοι γνωρίζουμε ότι μερικές φυλές, όπως ο Αυστραλός βοσκός, ο Ροτβάιλερ, ο Νoberman και η Viszla, έχουν μια παράδοση ή / και ένα πρότυπο είτε μιας αγκυροβολημένης ουράς, κομμένων αυτιών είτε και των δύο. Πρόσφατα, καθώς όλο και περισσότεροι γονείς κατοικίδιων ζώων έχουν αρχίσει να αμφισβητούν αν πρέπει να κάνουμε αυτές τις αλλαγές. Και, σε ορισμένες περιοχές, όπως πολλές χώρες της Ευρώπης, έχουν ήδη απαγορεύσει τις διαδικασίες.

Αλλά υπάρχουν εκείνοι που λένε ότι οι αλλαγές εξυπηρετούν ένα σκοπό διαφορετικό από το βλέμμα και ότι αυτοί είναι σκέφτοντας την ευημερία του σκύλου κάνοντας τα. Αυτό το άρθρο είναι εδώ για να εκπαιδεύσει τους αναγνώστες μας και στις δύο πλευρές αυτής της συναισθηματικά φορτισμένης συζήτησης.

Ιστορικό αλλαγής

Όπως τα περισσότερα πράγματα που είναι αμφιλεγόμενα, η ιστορία σχετικά με την αποβάθρα και την περικοπή έχει γίνει σχεδόν μύθος. Εάν ρωτήσετε κάποιον ιδιοκτήτη σκυλιών που συναντάτε στο δρόμο, θα ακούσετε πράγματα όπως τα άτομα που καλλιεργούν τα αυτιά για να τα κάνουν να φαίνονται "εννοιολογικά", "να δείξουν ότι είναι σκύλος μάχης" ή να κολλήσουν ουρές γιατί ενισχύουν το "βλέμμα" ο σκύλος.

Ωστόσο, ανεξάρτητα από το αν συμφωνείτε με αυτό ή όχι, η αποκόλληση της ουράς και η περικοπή των αυτιών έχουν στην πραγματικότητα τις ρίζες τους στην αρχαιότητα και σε λειτουργία, όχι μόδα.

Η πρόσδεση των ουρών άρχισε επειδή τα σκυλιά εργασίας (αθλητικά ή βοσκή) όπου διαπιστώθηκε ότι έχουν ένα ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό τραυματισμών σε αυτό το εξάρτημα στην καθημερινότητά τους. Για παράδειγμα, οι Αυστραλοί βοσνοί συχνά έπασχαν από σπασμένες ουρές επειδή θα ήταν βήματα από τις αγελάδες. Τα αθλητικά σκυλιά με ουρές συχνά κατέληξαν με τραυματισμούς από το να παγιδευτούν σε παχιά και πεσέτες ενώ κυνηγούν παιχνίδι.

Η περικοπή των αυτιών είναι λίγο περισσότερο από ένα αίνιγμα. Σίγουρα το επιχείρημα ότι είναι μόνο για να κάνει το σκυλί να φανεί πιο τρομακτικό και να μιλάει ακούγοντας νόμους. Εξάλλου, οι φυλές που έχουν κάνει αυτό συνήθως χρησιμοποιούνται για τη φύλαξη ή, στην αρχαιότητα, παιχνίδια όπως το δόλωμα αρκούδων. Ωστόσο, υπάρχουν περισσότερα από αυτό. Παραδοσιακά, τα αυτιά κόπηκαν σε σκυλιά που θα χρησιμοποιηθούν για ένα είδος αθλήματος (όπως το δόλωμα αρκούδων ή η μάχη σκυλιών) όπου τα αυτιά τους μπορεί να έχουν δαγκωθεί από το άλλο ζώο.

Η μεγάλη, χνουδωτή ουρά του εργαζόμενου Aussie συχνά καταλήγει να ακρωτηριαστεί λόγω τραυματισμού
Η μεγάλη, χνουδωτή ουρά του εργαζόμενου Aussie συχνά καταλήγει να ακρωτηριαστεί λόγω τραυματισμού

Η σημερινή συζήτηση

Τα περισσότερα σκυλιά σήμερα, ανεξάρτητα από τη φυλή, δεν χρησιμοποιούνται για εργασία. Είτε είχαν εκτραφεί για βοοειδή είτε για πρόβατα, ξεφλούδισμα πτηνών ή καταπολέμηση αρπακτικών, οι περισσότεροι από αυτούς ζουν σε ζεστά σπίτια και περνούν τις μέρες τους στο πάρκο ή στο σκυλάκι.

Αυτό σημαίνει ότι η αποβίβαση και η καλλιέργεια δεν έχουν πλέον καμία θέση στην κοινωνία μας;

Οι επαγγελματίες

Από τη μία πλευρά, ας δούμε το ουγγρικό Vizsla ως παράδειγμα. Είναι ένας κυνηγός, δείκτης και retriever που παραδοσιακά έχει 1/3 της ουράς αγκυροβόλησε. Ενώ τα υπόλοιπα 2/3 είναι ισχυρά, το τμήμα που είναι συνδεδεμένο είναι λεπτό και μαστίγιο-όπως και είναι ανοικτή σε ζημιά στο πεδίο. Η Vizsla κρατά την ουρά της οριζόντια προς το έδαφος και σβήνει με δύναμη ενώ φορτίζεται μέσα από τραχιά θάμνους και κάτω από την ανάπτυξη.

Η Elizabeth Vagnoni, ιδιοκτήτρια του Vagnoni Vizslas, εξηγεί ότι: Η άκρη χωρίς προστασία προστατεύεται από το σχίσιμο και την αιμορραγία. Μόλις καταστραφεί, η ουρά είναι εξαιρετικά δύσκολο να θεραπευτεί, μερικές φορές απαιτεί ακρωτηριασμό αργότερα στη ζωή όταν ο σκύλος πρέπει να τοποθετηθεί κάτω από γενική αναισθησία προκαλώντας υπερβολικό στρες και πόνο ».

Ακόμη και αν το σκυλί σας δεν χρησιμοποιείται για αθλητισμό, ο κτηνίατρος της Vagnoni έχει πει τις ιστορίες της σχετικά με το πώς οι φυλές με αυτό το είδος ουράς συχνά τους τσακίζουν τόσο σκληρά που τους χύθηκαν σε μια γωνιά ή έπιπλα και αναπτύσσουν κάτι που ονομάζεται "Happy Tail".

"Η ουρά δεν έχει πολύ κυκλοφορία του αίματος και συχνά θα αναπτύξει μόλυνση και πρέπει να ακρωτηριασθεί", δήλωσε ο Vagnoni, "Ο κτηνίατρός μου λέει ότι είναι απαίσιο όταν ο σκύλος χωρίζει την ουρά του και το τσαλάει με δύναμη - το αίμα πετά σε όλο το μέρος. "Προσθέτει ότι δεν πιστεύει στην καλλωπιστική σύνδεση, αλλά ότι κάποιες φυλές χρειάζονται για να αποφύγουν ένα ακόμα πιο οδυνηρό πρόβλημα αργότερα.

Γι 'αυτόν ακριβώς τον λόγο, στην πραγματικότητα, οι θηραματίες στη Σκωτία ζητούν ένα LIFT για την απαγόρευση της αποβίβασης της ουράς, λόγω του μεγάλου αριθμού τραυματισμών που υφίστανται τα αθλητικά σκυλιά με άθικτες ουρές. Ωστόσο, ζητούν να αρθεί η απαγόρευση μόνο για τα σκυλιά που χρησιμοποιούνται στην πραγματικότητα για ένα άθλημα, και όχι μόνο τα οικογενειακά κατοικίδια ζώα. Η Αγγλία, η Βόρεια Ιρλανδία και η Ουαλία έχουν παρόμοιες εξαιρέσεις στους νόμους περί αλλοίωσής τους.

Η καλλιέργεια αυτιών γίνεται σε φυλές που είναι επιρρεπείς σε λοιμώξεις στα αυτιά, επειδή επιτρέπει στον αέρα να εισέλθει στον ακουστικό πόρο και να διευκολύνει τον καθαρισμό του, εξοικονομώντας έτσι το σκυλί από τα οδυνηρά προβλήματα αυτιών και τις πιθανές χειρουργικές επεμβάσεις αργότερα.

Και, αυτό που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως το πιο αδύναμο επιχείρημα, πολλοί πιστεύουν ότι οι παραδόσεις πρέπει να διατηρηθούν επειδή είναι το πρότυπο της φυλής και μέρος αυτού που κάνει αυτή τη φυλή ότι ράτσα.

Συνιστάται: