Οι 6 πιο κοινές κληρονομικές ασθένειες στα σκυλιά

2024 Συγγραφέας: Roxanne Bryan | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-16 10:14

Είτε το σκυλί σας είναι καθαρόαιμο είτε μια ανάμικτη φυλή "Heinz 57", γνωρίζοντας ποιες γενετικές καταστάσεις είναι προδιάθεση για να σας δώσει τη δυνατότητα να προετοιμαστείτε ή ακόμα και να αποτρέψετε μια κτηνιατρική κρίση.

Για παράδειγμα, τα σκυλιά με επιμήκεις αγκάθια και μικρά άκρα, όπως οι Dachshunds και Corgis, είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από τραυματισμούς στην πλάτη και προβλήματα με δίσκους. Ο περιορισμός τους από το άλμα μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή καταστροφικών τραυματισμών.

Οι ακόλουθες πέντε συνθήκες είναι οι πιο κοινές κληρονομικές ασθένειες που οι κτηνίατροι διαγνώσουν σε σκύλους.

1. Δυσπλασία του ισχίου

Οι λαμπραντόρ, οι χρυσοί ρετάριοι, οι γερμανικοί ποιμένες, οι ροτβάλερ, οι μπουλντόγκ, οι μεγάλοι Δανοί, οι Άγιοι Μπέρναρντς και οι Μαστίφες είναι από τα καθαρόαιμα σκυλιά με τάση για δυσπλασία του ισχίου, αλλά και τα μικτά φυλή σκυλιών συχνά αναπτύσσουν αυτή την οδυνηρή κατάσταση.

Ο ισχός είναι ένας σύνδεσμος με σφαίρα και υποδοχή. Όταν είναι υγιές, το κεφάλι του μηριαίου (η "μπάλα") θα πρέπει να ταιριάζει μέσα στην κοτύλη της λεκάνης (η "υποδοχή"). Σε σκύλους με δυσπλασία ισχίου, οι δύο όψεις της άρθρωσης δεν ανταποκρίνονται σωστά, προκαλώντας το τρίψιμο και το άλεσμα της άρθρωσης αντί της ολίσθησης ομαλά κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας.

Τα σκυλιά με δυσπλασία του ισχίου μπορεί να παρουσιάζουν σημάδια πόνου ή δυσκολίας κατά το τρέξιμο, το περπάτημα, το να σηκώνεται, να καθιζάνουν, να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν σε σκάλες και να πηδάει ή να απομακρύνει τα έπιπλα. Η κατάσταση μπορεί μερικές φορές να αντιμετωπιστεί με έλεγχο βάρους, φάρμακα για πόνο και φυσιοθεραπεία, αλλά πολλά σκυλιά χρειάζονται χειρουργική επέμβαση για να ζήσουν άνετα.

Οι λάτρεις σκύλων μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τη ζημιά εξασφαλίζοντας ότι οι σκύλοι που βρίσκονται σε κίνδυνο διατηρούν ένα υγιές βάρος. Επίσης, μην αγοράζετε ποτέ ένα κουτάβι γενετικά επιρρεπές σε δυσπλασία ισχίου, εκτός αν οι γονείς έχουν πιστοποιηθεί από το Ορθοπεδικό Ίδρυμα Ζώων (OFA).

2. Πέτρες της ουροδόχου κύστης

Οι πέτρες της ουροδόχου κύστης εμφανίζονται συχνά σε καθαρόαιμους Dalmations, Newfoundlands, Bichon Frises και Miniature Schnauzers, αλλά οποιοσδήποτε σκύλος μπορεί να αναπτύξει αυτές τις δυνητικά επικίνδυνες ορυκτές συστάδες. Ορισμένα σκυλιά δεν παρουσιάζουν απολύτως συμπτώματα πέτρων της ουροδόχου κύστης, ενώ άλλα παρουσιάζουν ουρολογικά ατυχήματα, στραγγαλισμένα να ουρούν, προσπαθούν να ουρήσουν χωρίς να παράγουν, αιματηρά ή σκούρα χρώματα ούρων και να γλείφουν το πέος ή το αιδοίο.

Οι πέτρες σχηματίζονται από μια συλλογή μεταλλικών κρυστάλλων και υπολειμμάτων. Ένας κτηνίατρος μπορεί να διαγνώσει την παρουσία λίθων με ακτίνες Χ ή υπερήχους και να καθορίσει τον τύπο των λίθων μέσω της εξέτασης των ούρων. Κάποιες πέτρες στην ουροδόχο κύστη μπορεί να θεραπευτούν με θεραπευτική διατροφή και αντιβιοτικά, ενώ άλλες απαιτούν χειρουργική απομάκρυνση.

Τα σκυλιά με προδιάθεση για πέτρες στην ουροδόχο κύστη κινδυνεύουν να τα αναπτύξουν ξανά ανά πάσα στιγμή στη ζωή τους. Οι κτηνίατροι προτείνουν μακροχρόνιες θεραπευτικές διατροφές, φιλτραρισμένο νερό και περιοδικούς ελέγχους για την παρακολούθηση του προβλήματος.

3. Επιληψία

Η ιδεοπαθητική επιληψία είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για επαναλαμβανόμενες κρίσεις με άγνωστη αιτία. Είναι δύσκολο να διαγνωσθούν σε σκύλους επειδή δεν μπορούμε να είμαστε μαζί τους κάθε λεπτό και δεν μπορούν να αναφέρουν δραστηριότητα κατάσχεσης που δεν μπορούμε να δούμε.

Ενώ οι επιληπτικές κρίσεις μπορούν να προκληθούν από θερμό εγκεφαλικό επεισόδιο, αντιδράσεις φαρμάκων, δηλητηρίαση, βλάβη οργάνων ή οποιαδήποτε άλλη ποικιλία προβλημάτων, η έρευνα έχει δείξει ότι μπορεί επίσης να είναι ένα κληρονομικό χαρακτηριστικό. Γερμανοί Ποιμενικοί, Beagles, Βελγικοί Tervurens, Keeshonds, Dachshunds, Labs και Golden Retrievers είναι οι συχνότερα αναφερόμενες φυλές για ιδιοπαθή επιληψία.

Τα αντισπασμωδικά φάρμακα χρησιμοποιούνται για την πρόληψη της υπερβολικής διέγερσης των κυττάρων του εγκεφάλου. Δεν υπάρχει θεραπεία για επιληψία και κανένας τρόπος για να την αποτρέψετε, αλλά η φαρμακευτική θεραπεία μπορεί να ελαχιστοποιήσει τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των επιληπτικών κρίσεων.

4. Καρδιακή νόσος

Υπάρχουν αρκετές φυλές σκύλων που είναι γνωστές για την τάση τους προς διαφορετικές καρδιακές καταστάσεις, όπως οι Cavalier King Charles Spaniels, Dachshunds, Dobermans, Μεγάλοι Δανοί, Μπόξερ και Μπουλντόγκ. Αν και τα συμπτώματα κάθε συγκεκριμένης νόσου ποικίλλουν, τα κοινά σημάδια της καρδιακής δυσφορίας περιλαμβάνουν βήχα, αδυναμία, κακή όρεξη, κοιλιακή διαταραχή, δυσκολία στην αναπνοή, κατάρρευση, λιποθυμία και ακόμη και αιφνίδιο θάνατο.

Εκπαιδεύστε τον εαυτό σας στα καρδιακά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει η φυλή σας, προσέξτε τα σημάδια και τα συμπτώματα και αναζητήστε κτηνιατρική φροντίδα όταν είναι απαραίτητο.

5. Εκφυλιστική μυελοπάθεια

Οι Γερμανοί Ποιμενικοί είναι η φυλή που συνηθέστερα συνδέεται με την εκφυλιστική μυελοπάθεια (DM), αλλά είναι επίσης γνωστό ότι το αμερικανικό νερό σπάνιελ, το σκυλί βουνών Bernese, το μπόξερ, ο Borzoi, ο Cardigan Welsh και το Pembroke Welsh Corgi, ο Retriever Bay Chesapeake, ο Kerry Blue Terrier και το Pug να αναπτύξει αυτό το καταστροφικό πρόβλημα.

Το DM είναι μια νευρολογική κατάσταση που παρατηρείται συχνότερα σε μεσήλικα και ανώτερα σκυλιά. Τα θύματα μυελίνης που καλύπτουν τις ίνες του νεύρου εκφυλίζονται αργά προκαλώντας μεταδόσεις νευρικών σημάτων ώστε να αποτύχουν στο εσωτερικό του νωτιαίου μυελού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα συμπτώματα όπως αδυναμία και αδυναμία στο πίσω άκρο, σύρσιμο των πίσω ποδιών, ανικανότητα στάσης και παράλυση.

Δεν υπάρχει θεραπεία για DM και δεδομένου ότι η ασθένεια είναι προοδευτική, τα περισσότερα σκυλιά καταλήγουν να χάσουν τον έλεγχο των οπίσθιων τεταρτημορίων τους και να αναπτύξουν προβλήματα με την κινητικότητα και την ακράτεια. Ο εκφυλισμός των νεύρων από το DM δεν είναι οδυνηρό για τον σκύλο, αλλά μπορεί να είναι σπασμωδικός και πολύ έντονος για τους ιδιοκτήτες να τους φροντίζουν καθώς η κατάσταση τους μειώνεται.

6. Brachycephalic σύνδρομο

Σίγουρα λατρευτά σκυλιά, όπως το αγγλικό μπουλντόγκ, το γαλλικό μπουλντόγκ, το βοστόνι τεριέ, το Pug, το Πεκίνο, το Shih Tzu και ο Cavalier King Charles Spaniel, είναι σίγουρα αξιολάτρευτα, αλλά αυτά τα μικρά κεφάλια μπορούν να αποτελέσουν την πηγή αρκετών προβλημάτων στα μικρά σαλιγκάρια.

Τα brachycephalic σκυλιά είναι γνωστά για την υπογραφή τους snorts, αλλά τους θορυβώδεις ήχους αναπνοής και το ροχαλητό το βράδυ είναι στην πραγματικότητα δείκτες δυνητικά σοβαρών γενετικών αναπνευστικών προβλημάτων. Συχνά γεννιούνται με επιμήκεις μαλακούς ουρανίσκους, μικρά ρουθούνια, εκκενωμένους λαρυγγικούς σάκους και στενεύουν τραχεία.

Όλα αυτά τα ζητήματα προδιαθέτουν τα σκυλιά των βρογχοκυττάρων για να ασκήσουν δυσανεξία, κατάρρευση και θερμικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Ευτυχώς, οι περισσότεροι μπορούν να επισκευαστούν - ή τουλάχιστον να βελτιωθούν - με χειρουργική επέμβαση. Εκτός από τα προβλήματα αναπνοής, αυτά τα σκυλιά τείνουν επίσης να υποφέρουν από οδοντικά προβλήματα, δερματικά προβλήματα και προβλήματα στα μάτια.

H / T στο PetMD

Θέλετε ένα πιο υγιές και χαρούμενο σκυλί; Συμμετάσχετε στη λίστα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και θα δώσουμε 1 γεύμα σε ένα σκυλάκι που έχει ανάγκη!

Ετικέτες: πέτρες της ουροδόχου κύστης, διαταραχές των βραχιόνων, διαταραχές, γενετικές, καρδιακές παθήσεις, δυσπλασία ισχίου, ιδιοπαθή επιληψία, κληρονομικές νόσοι