Το νέο βιβλίο του φωτογράφου παίρνει μια μη αναμενόμενη ματιά στα γατάκια

2024 Συγγραφέας: Roxanne Bryan | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-16 10:14

Αυτό είναι το πρώτο γατάκι για το οποίο φωτογραφήθηκε η Arne Svenson Strays.

Έπαινα φωτογραφίες στο Maui για έναν φίλο που έτρεξε ένα πρόγραμμα διάσωσης γάτας και αυτό το γατάκι αρνήθηκε να αντιμετωπίσει την κάμερα. Νόμιζα ότι το πίσω μέρος του κεφαλιού του, και η στάση του, είπε τόσο πολύ για την προσωπικότητά του ότι έκανα την απόφαση να κάνω μια ολόκληρη σειρά φωτογραφιών γατάκια που κοιτάζουν μακριά από την κάμερα ».

Ο αγωνιστής γάτας που βοήθησε με τη φωτογράφηση έκανε μια τόσο καλή δουλειά να αποσπά την προσοχή του γατούλα που «δεν το γνώριζε καν ο τρομακτικώς ψυχεδελικός Αφγανός που καθόταν».

Όταν η Svenson αγόρασε το ύφασμα που ενέπνευσε το Monet σε ένα τοπικό κατάστημα με έκπτωση, ο πωλητής δεν πίστευε ότι το χρησιμοποίησε ως φόντο για να φωτογραφίσει γατάκια. Νόμιζε ότι έκανε κουρτίνες.

"Ήθελα να φωτογραφήσω ένα γατάκι που φαινόταν να είναι" ένα "με φόντο. αυτό το μοναδικά μαύρο και άσπρο γατάκι και το ύφασμα «λουλούδια τη νύχτα» έμοιαζε με το τέλειο ζευγάρωμα.

Ο Svenson αιχμαλωτίστηκε από τα σημάδια σε αυτό το γατάκι. Με το κεφάλι στραμμένο προς τα κάτω, τα σημάδια της γάτας έμοιαζαν με μάσκα σκελετού.

"Φάνηκε να ξέρει ότι αυτό ήταν το μεγαλύτερο του χαρακτηριστικό, καθώς ποτέ δεν έπαψε να δείχνει το πρόσωπό του στην κάμερα".

Ο Σβένσον πανηγυρίζει αυτό το γατάκι Cyclops γιατί όταν μετακόμισε, οι κηλίδες της φαινόταν σαν ένα μάτι με ένα φρύδι.

Ενώ η Amber μπορεί να μοιάζει με ένα γαλήνιο και γαλήνιο γατάκι, η Svenson λέει ότι αμέσως μετά τη λήψη αυτής της φωτογραφίας πήδηξε στον αέρα, περιστράφηκε γύρω από τον αέρα και προσγειώθηκε στο κεφάλι του wrangler.

Αυτή η μύτη της γατούλας είναι στον αέρα επειδή πιθανότατα δεν ήταν οπαδός του γοητευτικού Αφγανιού που έπρεπε να θέσει επάνω.

Αυτό το γατάκι με σημάδια "Μπάτμαν" ήταν ένα από τα πέντε σε μια σκιά με λευκά γατάκια με μαύρα σημάδια.

"Τρέξιμο γύρω από το στούντιο ήταν απλά μια θαμπάδα των κηλίδων? η σύλληψή τους για τη φωτογραφία ήταν σαν να κυνηγάμε υπερκινητικά τους Dalmatians."

«Όταν βάλαμε το γατάκι στο παρασκήνιο δεν κινηθούσε, αλλά έβγαζε όλο το χρόνο. Αυτή ήταν μια από τις πιο ευχάριστες εκφράσεις της».

Περισσότερα από το Vetstreet

• Οι σκύλοι καταδύσεων κάνουν κύματα σε ένα νέο βιβλίο
• Επιδημία γάτας μιας γυναίκας
• Ζωή με το μεγαλύτερο σκυλί του κόσμου
• Μια ματιά στα σκυλιά των στρατιωτών και τους χειριστές τους