Κοινή ασθένεια στους βατράχους Pac Man

2024 Συγγραφέας: Roxanne Bryan | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-15 05:52

Pac Man Frog Υγεία

Οι βατραχοφόροι βάτραχοι είναι γενικά αρκετά υγιείς, αλλά όπως όλα τα ζώα μπορούν να αναπτύξουν ασθένεια και να αρρωστήσουν. Εάν είστε προσεκτικοί για το πού αγοράζετε το βάτραχο σας, τι τροφοδοτείτε και πώς το σπιτάρετε, θα διαπιστώσετε ότι στην αιχμαλωσία τα περίτεχνα βατράχια θα παραμείνουν υγιή.

Θέλετε να βεβαιωθείτε ότι είστε προσεκτικοί σχετικά με το περίβλημα και τη διατροφή του κέρατος βατράχου σας επειδή οι κοινές ασθένειες στους βατράχους είναι συνήθως αποδίδονται άμεσα στη στέγαση, ακατάλληλες θερμοκρασίες, κακή ποιότητα νερού, βρώμικο υπόστρωμα ή έλλειψη βιταμινών / ανόργανων ουσιών.

Οι ασθένειες και οι διαταραχές που ακολουθούν δεν είναι συγκεκριμένες μόνο για τους βατράχους pacman. Άλλοι βατράχοι και βατράχια μπορούν να αναπτύξουν τύφλωση, μεταβολική ασθένεια των οστών και μυκητιασικές λοιμώξεις, οπότε αν έχετε άλλους βατράχους ή ανησυχείτε για ένα άλλο είδος, αυτές οι διαταραχές μπορούν ακόμα να εφαρμοστούν.

Νόσοι και διαταραχές βατράχων

Μεταβολική οστική ασθένεια

Αυτή η διαταραχή είναι πολύ συχνή μεταξύ των αιχμαλώτων ερπετών και των αμφιβίων, προκαλώντας μαλακά οστά και παραμορφώσεις με το σκελετικό σύστημα. Εάν δεν συμπληρώνετε το φαγητό του βάτραχου με ασβέστιο ή ασβέστιο + D3, μπορεί να αναπτύξει μεταβολική ασθένεια των οστών. Τα σημάδια της διαταραχής περιλαμβάνουν: χαμηλή κάτω γνάθο, αδυναμία αρπαγής αρπακτικά, μυϊκές συσπάσεις, αδυναμία, ραχιαία και πυελική παραμόρφωση. Μπορείτε να αντιμετωπίσετε το MBD παίζοντας συνεχώς θήραμα με ασβέστιο και βιταμίνη D3. Εάν ο βάτραχος αντιμετωπίζει προβλήματα αρπαγής του θήρατος επειδή τα οστά του είναι πολύ μαλακά, θα χρειαστεί να χορηγήσετε ασβέστιο + D3 με σύριγγα μέσω του στόματος του βάτραχου μια φορά κάθε 1-2 ημέρες έως ότου αρχίσουν να σκληρύνουν τα οστά.

Τοξικό σύνδρομο

Επειδή οι βατράχοι απορροφούν νερό μέσω του δέρματός τους από το υπόστρωμα του μπολ με νερό, θέλετε να διασφαλίσετε ότι το νερό αλλάζει συχνά. Αν αφήσετε το νερό στο νερό, οι τοξίνες μπορούν να απορροφηθούν από το δέρμα του βατράχου, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αυτή τη διαταραχή. Τα συμπτώματα του τοξικού έξω συνδρόμου περιλαμβάνουν: ακανόνιστο άλμα και σπαστικές επεκτάσεις των οπίσθιων άκρων, αταξία και νεφελώδη μάτια. Η θεραπεία του τοξικού έξω συνδρόμου στους βατράχους είναι τοποθετώντας τον βάτραχο σε ένα ρηχό πιάτο με νερό καθαρού νερού και αφήνοντας τον βάτραχο εκεί. Θα θελήσετε να αντικαταστήσετε το νερό κάθε 4 ώρες μέχρι να περάσουν τα σημάδια. Όσο παρακολουθείτε τις συνθήκες του περιβλήματος, μπορείτε να αποτρέψετε την εξάντληση του βάτραχου.

Σύνδρομο Οίδημα Νερού

Ο βάτραχος θα αρχίσει να διογκώνεται λόγω της κατακράτησης νερού. Σε πολύ ακραίες περιπτώσεις, ο βάτραχος μπορεί να αισθάνεται σαν σάουνα. Η βλάβη της λεμφικής καρδιάς και η νεφρική νόσο είναι συνηθισμένες αιτίες του οιδήματος στο νερό και μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με την πρόληψη της διαταραχής. Μπορείτε να περιορίσετε την ποσότητα νερού που είναι διαθέσιμη ή ο κτηνίατρος μπορεί να απελευθερώσει το παραμένον νερό μέσω μικρών τομών σε περιοχές φουσκώματος. αλλά, αυτό μπορεί να είναι κουραστικό, και θα βρείτε το τελικό αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.

Βακτηριακές λοιμώξεις

Οι βατράχοι εκτίθενται τακτικά σε βακτηρίδια, αλλά τα βακτήρια καταπολεμούνται από το ανοσοποιητικό σύστημα. Αν το σώμα του βατράχου είναι στρες και το ανοσοποιητικό σύστημα είναι καταθλιπτικό, το βακτήριο μπορεί να εισβάλει. Οι συνθήκες άγχους, όπως το παγωμένο νερό, οι ακατάλληλες θερμοκρασίες και ο υπερπληθυσμός, μπορεί να καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός βατράχου, έτσι θέλετε να βεβαιωθείτε ότι μπορείτε να εξασφαλίσετε σωστή εκτροφή για να μειώσετε τον κίνδυνο στρες. Τα σημάδια των βακτηριακών λοιμώξεων ποικίλλουν, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν: απώλεια της όρεξης, απηλλαγμό, νεφελώδη μάτια, ερυθρότητα στην κάτω πλευρά της κοιλιάς και τους μηρούς και υπερβολική απολέπιση του δέρματος με ρίγη δέρματος που απελευθερώνεται στο νερό. Εάν η διαταραχή παραβλεφθεί, μπορεί να παρατηρηθούν πιο ακραίες νευρολογικές ενδείξεις. Ένας κτηνίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει αντιβιοτικά και / ή λουτρά τετρακυκλίνης. Τα λουτρά μπορεί να είναι πιο αγχωτικά και γενικά θεωρούνται αναποτελεσματικά.

Το κόκκινο πόδι είναι μια κοινή βακτηριακή λοίμωξη που μπορεί να είναι γρήγορη και θανατηφόρα. Το άσχημο νερό, το υπόστρωμα και οι χαμηλές θερμοκρασίες μπορούν να προκαλέσουν την εμφάνιση του παθογόνου παράγοντα που προκαλεί κόκκινο πόδι.

Μυκητιασική λοίμωξη

Μυκητιασικές λοιμώξεις μπορούν να μολύνουν τραύματα ή θραύσματα, τα πιο συνηθισμένα για τους μανταλάκια. Οι μυκητιασικές λοιμώξεις μπορούν να αντιμετωπιστούν τοπικά, αφαιρώντας το βάτραχο από το νερό και απομακρύνουν το μερρούροχρωμο, το υπεροξείδιο του υδρογόνου ή το πράσινο του μαλαχίτη στην περιοχή με βαμβακερή σφαίρα.

Ενδοπαράσιτα

Τα παράσιτα, όπως ο στρογγυλός σκώληκας, οι κεστοειδείς σκώληκες και οι σκώληκες είναι συνηθισμένοι μεταξύ των βατράχων και των βακαλάων. Θα διαπιστώσετε ότι τα χαμηλά επίπεδα ενδοπαρασίτων δεν θα βλάψουν πολύ τον βάτραχο, αλλά αν νομίζετε ότι ο βάτραχος σας έχει παράσιτα, θα θελήσετε να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο για να το διαγνώσετε και να τον θεραπεύσετε πριν γίνει πολύ αργά. Τα παράσιτα είναι μεταβιβάσιμα αν έχετε πολλαπλούς βατράχους στο ίδιο περίβλημα, γι 'αυτό και θέλετε να τοποθετήσετε νέα αμφίβια σε καραντίνα πριν τα εισαγάγετε στα τρέχοντα κατοικίδια ζώα.

Τύφλωση

Η τύφλωση οφείλεται σε συσσώρευση λιπιδίων στους κερατοειδείς χιτώδες. Μπορεί να προκληθεί από μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, όπως η τροφοδοσία ενός ποντικιού pinkie ως βασικής δίαιτας. Δεν υπάρχει θεραπεία για τύφλωση, από την οποία μπορείτε δυνητικά να αποτρέψετε τη διαταραχή δίνοντας μια δίαιτα χαμηλών λιπαρών.

Πρόσκρουση

Ανάλογα με το τι στεγάζεται ο βάτραχος, μπορεί να καταπιεί κάποιο από το υπόστρωμα όταν προσπαθεί να αρπάξει το θήραμα. Μικρά χαλίκια συνήθως περνούν μέσα στα κόπρανα, αλλά μεγάλα χαλίκια μπορούν να παραμείνουν στην εντερική οδό προκαλώντας παρεμπόδιση. Μπορείτε να αποφύγετε την ακαμψία τοποθετώντας τον διακοσμημένο βατράχό σας σε εναλλακτικά υποστρώματα, όπως υγρό κοχύλι (πωλείται σε συμπιεσμένο μπλοκ που πρέπει να εμποτιστεί με νερό για επέκταση), υγρό βρύο ή αφρώδες ελαστικό με μεγάλο δοχείο νερού. Εάν πιστεύετε ότι ο βάτραχος σας έχει επηρεαστεί, μπορείτε να αισθανθείτε την κοιλιά και αν υπάρχει σκληρό χτύπημα, είναι πιθανό ότι το υπόβαθρο δεν μπορούσε να περάσει ο βάτραχος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο βάτραχος θα αποβάλει το υπόστρωμα σε διάστημα μερικών εβδομάδων, αλλά εάν η κατάσταση παραμείνει, θα θελήσετε να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο για να το αφαιρέσετε.

Ευσαρκία

Οι βατράχοι Pac man φτάνουν σε μεγαλύτερα μεγέθη ως ενήλικες, αλλά λόγω του μεγέθους τους, χρειάζονται σχετικά λίγη τροφή για να διατηρήσουν ένα υγιές βάρος. Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες προσπαθούν να αυξήσουν το μέγεθος του βατράχου τροφοδοτώντας τους ενήλικους βατράχους με το πρόγραμμα των νεαρών ή τροφοδοτώντας θήραμα που είναι υπερβολικά μεγάλο, αλλά αυτό μπορεί να είναι επικίνδυνο για την υγεία του βατράχου. Οι περίκοσποι βατράχοι φτάνουν στο μέγεθος τους περίπου 2-3 χρόνια, και μετά από αυτό το σημείο, το μεγαλύτερο μέρος του επιπλέον φαγητού που καταναλώνουν μετατρέπεται σε λίπος και όχι σε κόκαλα ή μυς. Ο βάτραχος θα μεγαλώσει σε πλάτος, αλλά θα συντομεύσετε τη συνολική διάρκεια ζωής του βάτραχου. Για να αποφύγετε την παχυσαρκία, θέλετε να ακολουθήσετε ένα πρόγραμμα διατροφής.

• Ζευγάρια μέχρι 2 ίντσες: Τροφοδοσία συμπληρώνεται γρίφους ηλικίας 3 εβδομάδων κάθε 1-2 ημέρες
• Ζευγάρια έως 2-4 ίντσες: Τροφή συμπληρώνεται με γρίφους ηλικίας 3 εβδομάδων, πριμοδότηση ποντικιού pinkie με bttom βουτηγμένα στο ασβέστιο, ή συμπληρωμένα superworms σε ένα ρηχό πιάτο κάθε 2-3 ημέρες.
• Ενηλίκων βατράχων μέχρι 4-5 ίντσες: Τροφή συμπληρώνεται γρύλοι ή superworms σε ένα ρηχό πιάτο ή ένα συνδυασμό και των δύο, nightcrawlers, ή ένα precharged / απογαλακτισμένο ποντίκι κάθε 7-10 ημέρες.

Αποποίηση ευθυνών: Λάβετε υπόψη σας ότι οι συμβουλές σε αυτό το άρθρο δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αντικαθιστούν εκείνη ενός κτηνιάτρου με άδεια. Οι μέθοδοι που περιγράφονται παραπάνω μπορεί να λειτουργούν ή να μην λειτουργούν για το κατοικίδιο ζώο σας. Εάν έχετε οποιαδήποτε ανησυχία, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο.