Είναι φυσιολογικό το σκυλί μου να έχει πυρετό κατά τη διάρκεια της περιόδου;

2024 Συγγραφέας: Roxanne Bryan | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-16 10:14

Η κολπική αιμορραγία σε θηλυκούς σκύλους είναι φυσιολογική μόνο κατά τη διάρκεια των οιστρογόνων.

Όταν το σκυλί σας εισέλθει στον κύκλο της οστού ή του κύκλου θερμότητας, πιθανότατα θα παρουσιάσει σημάδια αναταραχής και το άρωμά της σίγουρα θα ενθουσιάσει τα αρσενικά σκυλιά στην περιοχή, αλλά αυτά είναι φυσιολογικά και υγιή. ο πυρετός δεν πρέπει ποτέ να αποτελεί μέρος αυτού. Δεν είναι πάντα εύκολο να γνωρίζετε πότε ένα σκυλί έχει πυρετό. Αλλά αν το κάνει και βιώνει κολπική αιμορραγία μαζί με άλλα σημάδια ασθένειας, κάτι είναι λάθος και πρέπει να ελεγχθεί από έναν κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό.

Σημάδια και συμπτώματα πυρετού

Μια κοινή παρανόηση είναι ότι αν η μύτη του σκύλου αισθάνεται ζεστή και ξηρή στην αφή, είναι πυρετός. Η κανονική θερμοκρασία του σώματος ενός σκύλου κυμαίνεται μεταξύ 101 και 102,5 βαθμούς Φαρενάιτ, σημαντικά υψηλότερη από την κανονική ανθρώπινη περιοχή από 97,6 έως 99,6 μοίρες. Ο μόνος τρόπος που εσείς ή ο κτηνίατρός σας μπορεί να επιβεβαιώσετε τον πυρετό είναι να εισάγετε ένα ειδικό θερμόμετρο στο ορθό του σκύλου σας για να πάρετε την εσωτερική θερμοκρασία του σώματος. Ελλείψει τέτοιων συμπτωμάτων όπως λήθαργο, ρίγος, απώλεια όρεξης, έμετος, βήχας και ρινική εκκένωση, ο πυρετός είναι απίθανος.

Ο Κύκλος Estrus και η κολπική αιμορραγία

Η κολπική αιμορραγία είναι το πιο εμφανές σημάδι της έναρξης του κύκλου των οστών σε θηλυκά σκυλιά, αλλά ποτέ δεν πρέπει να συνοδεύεται από πυρετό. Η ηλικία όταν ένα σκυλί παίρνει την πρώτη του οιστρογόνα ή περίοδο ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος και τη φυλή, αλλά ο ιστότοπος VCA Animal Hospitals λέει ότι οι 6 μήνες είναι μέσοι, αν και οι μεγάλες και γιγαντιαίες φυλές μπορεί να είναι τόσο παλιές όσο 2. Κατά τη διάρκεια αυτού του κύκλου δύο έως τριών εβδομάδων, που συμβαίνει συνήθως δύο φορές το χρόνο, μερικά σκυλιά αντιμετωπίζουν βαριά αιμορραγία, άλλα όχι τόσο. Στην αρχή, η απόρριψη μπορεί να φαίνεται παχιά και αιματηρή, αλλά σταδιακά αλλάζει σε μια πιο απαλή, πιο υδαρής εμφάνιση.

Pyometra: Πάντοτε ιατρική επείγουσα κατάσταση

Ο πυρετός σε συνδυασμό με την αιματηρή κολπική απόρριψη μπορεί να είναι σημάδια ορισμένων εξαιρετικά σοβαρών καταστάσεων υγείας. Η πιο συνηθισμένη είναι η pyometra, μια βακτηριακή λοίμωξη της μήτρας που μπορεί να εμφανιστεί σε σκύλους που δεν έχουν σπάρυμα οποιασδήποτε ηλικίας, αλλά παρατηρείται συχνότερα σε σκύλους ηλικίας άνω των 5 ετών. Συνήθως, τα συμπτώματα έρχονται τέσσερις έως έξι εβδομάδες μετά το τέλος ενός κύκλου οισύρου. Εάν ο τράχηλος του σκύλου είναι ανοιχτός, μια απαλλαγή που αποτελείται από αίμα και πύον μπορεί να προειδοποιήσει τον ιδιοκτήτη του σκύλου ότι κάτι είναι λάθος. Αλλά εάν ο τράχηλος είναι κλειστός, οι ιδιοκτήτες μπορεί να μην υποπτεύονται κάποιο πρόβλημα. Αν δεν θεραπευτεί, η λοίμωξη μπορεί να συσσωρευτεί στο εσωτερικό του κατοικίδιου ζώου έως ότου ρήξη της μήτρας. Πυομετρικά κρούστα μπορεί να εμφανιστούν σε σπυρωμένα σκυλιά εάν οποιοσδήποτε ιστός από τις ωοθήκες, τους σωλήνες ή τη μήτρα έμεινε πίσω κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Δεδομένου ότι η πυομετρική μπορεί να προχωρήσει γρήγορα σε σηπτικό σοκ και θάνατο, η κατάσταση θεωρείται ιατρική κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η συνήθης θεραπεία περιλαμβάνει τη χειρουργική αφαίρεση των αναπαραγωγικών οργάνων.

Μετρίτης μπορεί να επηρεάσει νέες μητέρες

Σε σκύλους που γεννήθηκαν πρόσφατα σε κουτάβια, πυρετός και αιματηρή κολπική απόρριψη μπορεί να υποδηλώνει μητρίτιδα, βακτηριακή λοίμωξη του ενδομητρίου, επένδυση της μήτρας. Σύμφωνα με το PetMD, άλλοι σκύλοι που βρίσκονται σε κίνδυνο περιλαμβάνουν αυτούς που έκαναν ιατρική έκτρωση, είχαν αποβολή ή είχαν υποβληθεί σε τεχνητή σπερματέγχυση χρησιμοποιώντας μη φυσικά όργανα. Τα βακτήρια που συνηθέστερα εμπλέκονται είναι το Ε. Coli. Μόλις εγκατασταθούν στη μήτρα, μπορούν εύκολα να εξαπλωθούν στην κυκλοφορία του αίματος, οδηγώντας σε θανατηφόρο σηπτικό σοκ. Άλλες προειδοποιητικές ενδείξεις περιλαμβάνουν μια διογκωμένη κοιλία, αφυδάτωση, λήθαργο, μειωμένη παραγωγή γάλακτος και αδιαφορία για τη φροντίδα των απορριμμάτων. Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει νοσηλεία, αντικατάσταση υγρών, θεραπεία με αντιβιοτικά και χειρουργική επέμβαση.