'Chewed': Πολύ αγαπημένα παιχνίδια σκυλιών σε εικόνες

2024 Συγγραφέας: Roxanne Bryan | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-16 10:14

Προσπαθώ να δω τα παιχνίδια μέσα από τα μάτια του σκύλου, παίρνοντας αγαπημένα, σχεδόν βασιλικά πορτρέτα που ανυψώνουν το θέμα στη σωστή θέση του στα μάτια του κατοικίδιου ζώου. Ένα από τα βασικά εμπνευσμένα σημεία για τη σειρά προέκυψε από το ακόλουθο απόσπασμα που σκόνταψα από το Velveteen Rabbit: «Γενικά, από τη στιγμή που είστε πραγματικοί, οι περισσότεροι από τα μαλλιά σας έχουν αγαπηθεί μακριά, και τα μάτια σας πέφτουν έξω, και παίρνετε χαλαρά στις αρθρώσεις και πολύ shabby. Αλλά αυτά τα πράγματα δεν έχουν καθόλου σημασία, διότι μόλις είσαι πραγματικός, δεν μπορείς να είσαι άσχημος, εκτός από τους ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν ».

Ερ.: Πώς επιλέξατε τα "μοντέλα" για αυτό το έργο; Πρέπει να ήταν δύσκολο να χτυπήσουμε τους φιναλίστς.

Α: «Εγώ συνομίλησα με τον φίλο και συνεργάτη μου Ron Warren και ξεκινήσαμε ένα διετές πρόγραμμα συλλογής και φωτογράφησης των μασών παιχνιδιών. Αρχίσαμε με το να φωνάζουμε αυτά τα θύματα σκληρής αγάπης από τους φίλους που κατέχουν κατοικίδια ζώα, μερικοί από τους οποίους ομολόγησαν ότι ακριβώς θα μπορούσε έχουν ένα παλιό παιχνίδι ή δύο που βρίσκονται γύρω - μόνο για να παράγουν μια εκπληκτική ποικιλία από μαλάκια. Ήμασταν σύντομα πλημμυρισμένοι με κιβώτια από πλούσια ζώα, κασκόλ καουτσούκ και διάφορα αόρατα κομμάτια και κομμάτια τυπικά άθικτων παιδικών παιχνιδιών. Κατά τη διάρκεια φωτογραφιών, αρκετοί ιδιοκτήτες επέμεναν να περιμένουν στο στούντιο, αρνούμενοι να παγιδευτούν μέχρις ότου η φωτογραφία των "παιχνιδιών" τους ήταν πλήρης, σαν να ήταν η λογική των κατοικίδιων ζώων τους.

Αρχικά, κάναμε την απόφαση να φωτογραφίσουμε κάθε παιχνίδι που λάβαμε, το οποίο τελικά αριθμούσε στις εκατοντάδες. Η διαδικασία επεξεργασίας των φωτογραφιών κάτω από τα 140 που φαίνονται στο βιβλίο ήταν δύσκολη, καθώς κάθε μαστίζεται θύμα φαινόταν να έχει μια ιστορία να πει. Τα αφηγήματα για κάθε παιχνίδι φαινόταν να πηγαίνουν από τα πορτρέτα τους και ταυτίσαμε τα θέματα σύμφωνα με αυτές τις φανταστικές ιστορίες.Τελικά, έπρεπε να είμαστε αδίστακτοι - αν δεν μπορούσαμε να συνδυάσουμε αποτελεσματικά ένα παιχνίδι με ένα άλλο στη σελίδα που βλέπει, τότε το θέμα αυτό εξαλείφθηκε. Φυσικά, τα κριτήρια μας ήταν εξαιρετικά υποκειμενικά και, εκ των υστέρων, λίγο τρελά."

Ε: Ξέρω ότι είναι δύσκολο να παίζεις αγαπημένα, αλλά κάνει οποιαδήποτε εικόνα να αντέχει περισσότερο από άλλους;

Α: "Ένα από τα αγαπημένα μου ζευγάρια είναι τα μονόχρωμα κουνέλια. Υπάρχει μια περίεργη ανθεκτικότητα σε αυτά, σαν να έχουν χτυπήσει γύρω, αλλά με τη βοήθεια του άλλου, είναι ακόμα σε θέση να πλοηγηθεί στον κόσμο. Αν και έχουν ένα μάτι το καθένα, όταν ζευγαρώνονται, έχουν δύο. Η αγαπημένη μου μοναδική εικόνα πρέπει να είναι ο πίθηκος μαϊμού, φωτογραφημένος από την πλάτη. Είναι ξυλοκοπήθηκε, αλλά εξακολουθεί να περιπλανάει μαζί, ουρά dragging. Σε όλες τις δοκιμές και τα δεινά του, εξακολουθεί να φοράει ένα μεγάλο, κόκκινο χαμόγελο στο δικό του, καλά, πίσω …"

Ερ: Συλλέξατε ένα μεγάλο κατάλογο ανθρώπων για να συνεισφέρετε δοκίμια στο βιβλίο, συμπεριλαμβανομένου του Augusten Burroughs. Υπάρχει κάποιος, ειδικότερα, που έχει ιδιαίτερη σημασία για εσάς;

A: Στην ιστορία του,« Η Αρκούδα », ο φωτογράφος William Wegman γράφει για την οδήγηση 200 μιλίων για να ανακτήσει το αγαπημένο παιχνίδι του σκύλου του, το οποίο είχε μείνει πίσω σε μια αίθουσα μοτέλ. Η γάτα μου, το Monkey, το Ocicat, έχει πολλές ιδιότητες όπως το σκυλί, μία από τις οποίες είναι μια εμμονή με τα παιχνίδια της. Αυτή τη στιγμή, μερικά από τα αγαπημένα της είναι μια χειροποίητη κούκλα troll από τη Σουηδία και ένα κομμάτι περιτύλιξης με φυσαλίδες, με τις λέξεις 'The Invisible Cloak του Μαϊμού'. Είναι κάτω από αυτό το περιτύλιγμα φούσκα που σκέφτεται ότι δεν μπορεί να δει - και όπου κρύβει τα παιχνίδια της.

Σε ένα σημείο, προσπάθησα να αντικαταστήσω την κούκλα troll, την οποία είχε αποκεφαλίσει, αλλά δεν θα είχε τίποτα να κάνει με τον αντικαταστάτη. Έτσι, όπως θα έκανε οποιοσδήποτε καλός ιδιοκτήτης κατοικίδιων ζώων, πήρα το παλιό συρματόσχοινο από τα σκουπίδια και το έκοψα με έναν τραχύ τρόπο Frankensteinian. Τώρα είναι και πάλι στη θέση του τιμήματος, κάτω από τον αόρατο μανδύα του Μαϊμού. Όλα είναι καλά με τον κόσμο."