Είναι γενετική Υποθυρεοειδισμός Κυνικός;

2024 Συγγραφέας: Roxanne Bryan | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-16 10:14

Ο υποθυρεοειδισμός είναι κοινός στους λοβοί Doberman.

Ο υποθυρεοειδισμός, η ανεπαρκής παραγωγή ορμονών από τους θυρεοειδείς αδένες, είναι η συνηθέστερη ενδοκρινική διαταραχή που επηρεάζει τα σκυλιά. Είναι συνηθισμένη σε ορισμένες φυλές, αλλά δεν είναι όλες οι περιπτώσεις του υποθυρεοειδισμού σκύλου γενετικές. Ωστόσο, μια μελέτη του 2004 που χρηματοδοτήθηκε από το Αμερικανικό Kennel Club Foundation για Canine Health παρήγαγε στοιχεία σχετικά με την εμφάνιση του υποθυρεοειδισμού σε πολλές φυλές, σημειώνοντας ένα «σαφές γενετικό συστατικό».

Υποθυρεοειδισμός

Οι θυρεοειδείς αδένες βρίσκονται σε κάθε πλευρά της τραχείας. Αυτοί οι μικροί αδένες παράγουν ορμόνες που ρυθμίζουν το μεταβολισμό. Όταν δεν κυκλοφορεί αρκετή ορμόνη στο σώμα, δημιουργούνται όλα τα προβλήματα. Ο υποθυρεοειδισμός εμπίπτει σε τρεις κατηγορίες. Ο συνηθέστερος πρωταρχικός υποθυρεοειδισμός αφορά μόνο τους θυρεοειδείς αδένες. Ο δευτερογενής υποθυρεοειδισμός περιλαμβάνει την υπόφυση και ο τριτογενής υποθυρεοειδισμός περιλαμβάνει τον υποθάλαμο. Ένας τέταρτος, συγγενής, τύπος προκαλεί κρετινισμό στα κουτάβια, τα περισσότερα από τα οποία υποβάλλονται σε ευθανασία λόγω σοβαρών παραμορφώσεων. Αυτός ο τέταρτος τύπος είναι γνωστός ότι συμβαίνει στο τεριέ του αλεπού.

Επηρεαζόμενες φυλές

Οι φυλές που συνήθως διαγιγνώσκονται με υποθυρεοειδισμό περιλαμβάνουν το Airedale, το Doberman pinscher, το fox terrier, το χρυσό retriever, το λαβράδορ retriever, το cocker spaniel, το dachshund, τον μικροσκοπικό schnauzer, τον αγγλικό setter, τον Ιρλανδό setter, τον Rottweiler, τον mastiff, τον Γερμανό βοσκό, τον Newfoundland, τον Rhodesian Ridgeback και τον Scottish deerhound. Ο υποθυρεοειδισμός συχνότερα επηρεάζει τους μεγαλύτερους και μεσαίου μεγέθους σκύλους αντί για τις μικρές φυλές. Τα συμπτώματα αρχίζουν να εμφανίζονται μεταξύ των ηλικιών 2 και 5 ετών, αν και η εκδήλωση ποικίλλει ανάλογα με τη φυλή. Δεν είναι ασυνήθιστο τα σημάδια να εμφανίζονται αρχικά σε σκύλους μέσης ηλικίας ή σε ηλικιωμένους. Αν και η ασθένεια επηρεάζει και τα δύο φύλα εξίσου, τα στείρα θηλυκά τείνουν να αναπτύσσουν υποθυρεοειδισμό σε υψηλότερα ποσοστά από ό, τι άθικτα θηλυκά, σύμφωνα με το Merck Veterinary Manual.

Συμπτώματα

Επειδή οι θυρεοειδείς αδένες ρυθμίζουν το μεταβολισμό ενός σκύλου, ο υποθυρεοειδισμός επηρεάζει τους σκύλους με διάφορους τρόπους. Τα συνηθισμένα συμπτώματα περιλαμβάνουν απώλεια μαλλιών, αύξηση βάρους, λήθαργο, αποχρωματισμό του δέρματος, δυσανεξία σε κρύο και άσκηση και πάχυνση του δέρματος. Μέχρι να εμφανιστούν τα συμπτώματα, μεγάλο μέρος του θυρεοειδούς αδένα δεν λειτουργεί πλέον. Η θεραπεία γενικά συνίσταται στη χορήγηση συνθετικής θυρεοειδούς ορμόνης στο προσβεβλημένο σκυλί για το υπόλοιπο της ζωής του.

Αυτοαντισώματα

Τα αυτοαντισώματα είναι πρωτεΐνες που παράγονται από τον σκύλο έναντι μιας από τις πρωτεΐνες του ίδιου του σώματος του. Σύμφωνα με την Advanced Animal Imaging που βασίζεται στην Ιντιάνα, η ανάπτυξη αυτοαντισωμάτων θυρεοειδούς σε οποιοδήποτε σημείο της ζωής ενός σκύλου υποδηλώνει ότι το ζώο έχει πιθανώς τη γενετική μορφή της νόσου. Η ΑΑΙ συνιστά δοκιμασία ευαίσθητων φυλών κάθε χρόνο για αυτοαντισώματα μέχρι την ηλικία των 4 ετών, καθώς η κατάσταση μπορεί να αλλάξει. Μόλις ο σκύλος περάσει εκείνη την ηλικία, επαρκούν οι δοκιμές κάθε άλλο έτος.